Wat was je toch sterk
Een week geleden was de laatste dissectiedag en jeetje die sloten we wel af met een knaller (eigenlijk knallers) hoor… Guusje had echt flinke afwijkingen en eindelijk was me vraag beantwoord of zij ECVM had: JA, overduidelijk en eentje die ze nog niet hadden gezien, echt een flinke misvorming. En er was zoveel meer dat ik dat echt allemaal niet in één post kwijt kan. Het aller ergste vind ik dat Guusje eigenlijk al vanaf haar geboorte 10-0 achterstond, want de afwijkingen zijn o.a. genetisch bepaald en als dat niet zo was vanaf haar geboorte aanwezig. Doordat ze al vanaf haar geboorte aanwezig waren heeft haar lichaam zich zelf nooit kunnen redden en eigenlijk is er dus heel veel schade door haar eigen lichaam gekomen zonder dat ze daar wat aan kon doen of ik of wie dan ook.